[:nl]Oh wat een bevrijding! Een paar dagen geleden las ik het bericht Vegan, all or nothing? van Lisa Goes Vegan. Ik vond dit zo hard aansluiten bij hoe ik er zelf over denk, dat ik er ook mijn ding over wil zeggen, nah!
Mijn verhaal
Toen ik 15 was, zag ik samen met mijn ouders een documentaire van Midas Dekkers op TV. Daarin werd getoond hoe mannelijke kuikentjes (levend!) in zo’n soort van gigantische gehaktmolen gedraaid worden, want alleen de kippetjes leggen eitjes en de haantjes niet.
“Ik eet nooit nog kip!” zei ik tegen mijn ouders. Waarop zij heerlijk relativerend antwoordden: “En die arme biggetjes en kalfjes dan? En de koetjes?”. Ik zag onmiddellijk mijn onredelijkheid in en verkondigde die dag dan ook GEEN vlees meer te eten. Ziezo!
Heerlijk toch, die idealistische wereldverbeterende jeugd?
Ik heb het lang volgehouden en kreeg zelfs een gezond baby terwijl ik vegetariër was, maar toen mijn kleuter patatjes begon te eten, ging het mis.
Te moeilijk
Mijn vriend at wel vlees, en ik durfde in die tijd mijn kindje niet vegetarisch op te voeden, ik wist er niet genoeg over. Het werd me uiteindelijk teveel om een fulltime job te combineren met het maken van 3 verschillende gerechten voor 3 verschillende mensen ‘s avonds. Dus op zekere dag zei ik: “Fuck it, ik geef het op. Ik eet terug vlees.”
Lammetjes
Pas jaren later, toen we al een tweede kindje hadden, zette ik opnieuw de stap naar het vegetarisme. Deze keer samen met mijn man. Een van de dingen waar wij namelijk helemaal gek op waren, was lamskroon met lookboter, dat kwam geregeld op tafel. Op een dag wandelden we in de lente door onze wijk en zagen we daar de jonge pasgeboren lammetjes dartelen.
Dan en daar beslisten we samen, puur emotioneel, om NOOIT nog lamsvlees te eten. Dit was van nu af aan onze filosofie:
Als we het niet zelf kunnen doden, eten we het niet
Voor mij betekende dat: ik eet enkel nog vis en schelpdieren, voor mijn man kon kip ook nog wel.
Cowspiracy
Dit motto werkte goed voor ons, het deed ons tenminste nadenken over wat we aten. Het gaf me ook een duidelijk antwoord op de vraag die veel mensen je stellen als je geen vlees eet: “Waarom?”
Ik vond het ook helemaal niet moeilijk om vlees en gevogelte te laten, zolang ik nog vis kon eten. Iedereen was happy.
Tot ik Cowspiracy zag (klik op de foto als je daar meer over wil weten).
Ik was geshockeerd en besloot meteen om vanaf dan (1 jaar geleden) helemaal geen dierlijke producten meer te eten.
Weer moeilijk
Het probleem was echter, dat mijn man (hoewel hij het met me eens was) die stap niet kon zetten. En mijn zoon ook niet. Dus ben ik weer aparte potjes aan het koken, haha! In het afgelopen jaar heb ik ook gemerkt dat er heel wat gradaties in veganisme-striktheid zijn en dat de mensen je enorm in het oog houden.
Geloof me: als je wil stoppen met roken, zal niemand je zo hard aanpakken wanneer je terug begint, als wanneer je als veganist per ongeluk iets in je mond stopt waar boter in zit.
En omgekeerd zullen veel veganisten het niet nalaten om jou niet van je welverdiende hamburger te laten genieten, want “weet je wel dat de planeet daarvan kapot gaat??”.
Lazy Vegan
Omdat ik niet zou willen dat we mekaar allemaal de ogen beginnen uit te krabben, heb ik voor mezelf beslist dat ik een Lazy Vegan ben.
Maar wat is dat nu?
Een Lazy Vegan probeert zoveel en waar mogelijk het gebruik van dierlijke producten te mijden. Concreet wil dit zeggen dat je eerst en vooral op zoek gaat naar vervangende producten. Zo zijn er ondertussen giga veel melk- en yoghurtvervangers verkrijgbaar en kan je eieren door lijnzaad, appelmoes etc vervangen. Meer hierover vind je onder andere in de categorie Lazy Vegan van deze blog!
Wanneer een Lazy Vegan op city trip is en frietjes wil eten uit een kraampje, dan loopt die niet weg wanneer het kraam geen plantaardige olie blijkt te hebben.
Wanneer een Lazy Vegan per ongeluk een vegetarische burger gekocht heeft waar ei in zit, dan eet hij die gewoon op.
Wanneer een Lazy Vegan plots een onbedaarlijke trek krijgt in Ben&Jerry’s Peanut Butter Cup, dan geeft een Lazy Vegan na enige fake weerstand aan die drang toe.
Wanneer een Lazy Vegan ergens wordt uitgenodigd om te eten en de gastheer heeft per ongeluk een verse pasta (met ei) gebruikt, dan gaat de Lazy Vegan de spaghettislierten niet uit het gerecht pulken.
Wanneer een Lazy Vegan rookt, dan is dat omdat hij nog niet kan stoppen.
Wannneer een Lazy Vegan nog een mooie Marc Jabos tas heeft (van leer) blijft zij deze gewoon gebruiken, want dat zou zonde zijn.
Wanneer er honing blijkt te zitten in de granola van de Lazy Vegan, dan zegt die even: “shit!” en dan eet hij verder.
…
En vul verder zelf maar in!
Het doel?
Uiteindelijk is het toch de bedoeling dat we ervoor zorgen dat we onze kinderen een mooie planeet geven om nog lang van te genieten.
Ik denk dat als we allemaal Lazy Vegans zouden worden, als we allemaal een beetje meer nadenken over wat we eten en gewoon ons best doen, we dat doel sneller bereiken dan als er een handjevol mensen 100% all the way gaan.
Mijn vlees etende zoon zei onlangs nog: “Ik kan het woord vegan gewoon niet meer horen, omdat ik meteen moet denken aan mensen die zich beter voelen als een ander.”
En da’s jammer.
Nu jij?
Wat denk je, zou het haalbaar voor je zijn moest het niet altijd zo strikt moeten? Moest je je eigen invulling eraan kunnen geven?
Misschien word jij wel een Part-time Vegan? Of een Flexi-Vegan?
Of niet!
Doe absoluut waar jij je goed bij voelt, zolang we mekaar maar allemaal blijven respecteren is het helemaal OK.
X Lazy Bird (the Lazy Vegan)
[:en]
My story
When I was 15, I saw a documentary by Midas Dekkers together with my parents. It showed how male chicks (alive!) are thrown into a kind of giant meat grinder, because only the female chicks are kept to lay eggs, not the roosters. Not even when they are fuzzy and yellow.
“I’ll never eat chicken again!” I said to my parents. To which they replied in a delightful way: “And those poor piglets and calves then? And the cows?” I recognized immediately that I wasn’t being fair and that day I proclaimed never to eat to meat again. Right on!
Don’t you just love those idealistic world-improving youths? Yeah…
I persisted for a long time and even got a healthy baby while I was a vegetarian, but when my toddler started eating solid food, things went wrong.
Too difficult
My boyfriend did eat meat, and at the time (20 years ago) I did not dare to raise my baby vegetarian, I did not know enough about it. In the end it was too much for me to combine a full-time job with making 3 different dishes for 3 different people in the evening. So one day I said, “Fuck it, I give it up, I’ll eat meat again.”
Lambs
Only years later, when we already had a second child, I tried again. This time together with my husband. One of the things that we absolutely loved before, was making a lamb’s crown with garlic butter, which came regularly on the table. One day we walked through our neighborhood in the spring and saw the young newborn lambs frolic there.
Then and there we decided together, purely emotionally, to NEVER eat lamb anymore. This was our philosophy from then on:
If we can not kill it ourselves, we will not eat it
For me that meant I only ate fish and shellfish, my husband kept eating chicken.
Cowspiracy
This motto worked well for us, at least it made us think about what we ate. It also gave me a clear answer to the question many people ask you if you do not eat meat: “Why?”
I also did not find it difficult to skip meat and poultry as long as I could eat fish. Everyone was happy.
Until I saw Cowspiracy (click on the picture if you want to know more about it).
I was shocked and immediately decided to no longer eat any animal products from then on (1 year ago).
Difficult again
The problem, however, was that my husband (although he agreed with me) could not take that step. Neither did my son. So there I am cooking separate dishes again, OMG! In the past year I also noticed that there are a lot of commitment levels in veganism and that people watch you closely.
Trust me: if you want to quit smoking, nobody will be as hard on you when you start smoking again, as when a vegan accidentally puts something in their mouth that contains butter.
And, conversely, many vegans will ruin your well deserved hamburger, because “Do you know the planet is going to pieces because of you eating meat?”
Lazy Vegan
Because I would not want us to start scratching out each other’s eyes, I decided for myself that I am a Lazy Vegan.
But what is that? Here’s the Lazy Vegan’s mantra:
A Lazy Vegan tries to avoid the use of animal products wherever possible and whenever possible. Concretely, this means that you first and foremost look for replacement products. For example, there are now plenty of milk and yoghurt substitutes available and you can replace eggs with lineseed, applesauce etc. More about this can be found in the ‘Lazy Vegan’ category of my blog!
When a Lazy Vegan is on a city trip and wants to eat fries from a stall, it does not run away when the stall turns out not to have vegetable oil.
When a Lazy Vegan has accidentally bought a vegetarian burger with egg in it, he just eats it.
When a Lazy Vegan suddenly gets an uncontrollable appetite in Ben & Jerry’s Peanut Butter Cup, a Lazy Vegan gives in to that urge after some fake resistance.
When a Lazy Vegan is invited to eat somewhere and the host has accidentally used fresh pasta (with eggs), then the Lazy Vegan does not pull out the spaghetti strains from the dish.
When a Lazy Vegan smokes, it is because he can not stop yet.
When a Lazy Vegan still has a nice Marc Jacobs bag (made of leather) she just keeps using it, because it would be a shame not to.
When there appears to be honey in the granola of the Lazy Vegan, she says: “shit!” and then continues eating.
…
You can fill in the rest yourself.
The goal?
Ultimately, it is my intention that we give our children a beautiful planet to enjoy for a long time.
I think if we all become Lazy Vegans, if we all think a little bit more about what we eat and just do our best, we achieve that goal faster than if a handful of people go 100% all the way.
My meat-eating son recently said: “I can not hear the word vegan anymore, because I associate that word with people who think they are better than another person.”
And that’s a shame, you know!
What’s your opinion? Would it be feasible for you, if being vegan wasn’t so strict? If you could give your own interpretation to it? Maybe you can be a Part-time Vegan? Or a Flexi-Vegan? Or not!
Do absolutely what you feel good about, as long as we keep respecting each other it’s completely OK
X Lazy Bird (the Lazy Vegan)
[:]
lazybird.be 
Lazy vegan vind ik perfect, vind ik ook meer realistischer, zeker naar etentjes buitenshuis. Als vrienden komen eten kan ik me aanpassen aan smaken (en moeilijke eters), godsdienstovertuigingen (geen varken), maar om ook nog eens speciaal mijn frietvet te moeten vervangen dat vind ik eerlijkgezegd als niet-vegan gewoon een brug te ver.
LikeLike