Naar Portugal emigreren, waarom en hoe?

Waarom Portugal?

Wij wonen hier nu een goed jaar. Maar waarom hier? En niet in Spanje bijvoorbeeld? Die vraag krijgen we geregeld van het thuisfront. Wel, eerlijk? Wij wisten zelf niet dat het Portugal zou worden tot enkele maanden voor ons vertrek. Wel wisten we al jaren dat we België ooit zouden verlaten, maar Spanje was het land dat onze voorkeur al die tijd had genoten, om de eenvoudige reden dat we:

• Spaans spreken
• Familie hebben die er woont
• Al jaar en dag elke mogelijke schoolvakantie daarheen reizen
• Meer dan tien jaar geleden bijna verhuisd waren naar Mojacar, een dorp in het Zuiden van Spanje
• Ons oudste kind al een jaar Spaanse les hadden laten volgen

Maar toen kwam er die roadtrip van ons, waarover je alles leest in deze blogs. We reisden een schooljaar lang per camper langs de Atlantische kust en kwamen zo in Portugal terecht. Voor het eerst. Ikzelf wist al langer dan vandaag hoe magnetisch de aantrekkingskracht van de Atlantische oceaan is, maar mijn man ontdekte dat eigenlijk toen pas. Die arme Middellandse Zee, waarvan hij al heel zijn leven droomde er ooit naast te gaan wonen, had afgedaan. Hoe mooi haar kust ook kan zijn, haar krachteloze golven haalden het niet tegen die van de Portugese kust met haar wilde schoonheid en rollende spierballen. En dan was er ook nog het surfen, natuurlijk. Nee, niet windsurfen. Écht surfen, op de golven. Dat kan je niet aan de Middellandse Zee. Nee, echt niet.

Welke regio?

Bon, tijdens die reis werd het zaadje dus geplant en toen de tijd rijp was om een bestemming te kiezen, hoefden we daar niet lang over na te denken. Maar Portugal is, hoewel niet erg groot, heel uitgestrekt en het klimaat verschilt nogal sterk. De volgende vraag werd dus: Waar in Portugal? Dat we aan de kust gingen wonen en niet in het binnenland, was een no-brainer. Maar gingen we voor het heerlijk warme Zuiden, de Algarve dus, voor de regio rond het geweldige Lissabon, voor de Zilverkust, of voor het Noorden?

Door het Noorden zetten we meteen een dikke streep, wegens in de winter te koud. De Algarve heeft dan wel het beste klimaat, maar het blijft toch een op en top toeristische streek met vooral overwinterende gepensioneerden. Bovendien is het Zuiden ook een stuk duurder. Dat geldt ook voor Lissabon en alles daarrond. Hoewel je daar absoluut de meeste variatie vindt qua cultureel aanbod, restaurants, scholen en noem maar op, er hangt wel een prijskaartje aan. Het werd dus de Zilverkust.

De Zilverkust, of Costa de Prata, loopt van Ericeira in het Zuiden naar Espinho in het Noorden. Het bij surfers zeer bekende Peniche vormt het middelste punt.

Peniche is trouwens de plek waar we voor het eerst verliefd werden op Portugal. Dat we daar nu vlakbij wonen, terwijl we er bijna niet geweest waren vanwege een enorme bosbrand, is echt surreëel. Ik heb daarover ook geschreven toen in deze blog. En waarom we er toen meteen ook zijn blijven plakken lees je hier. Baleal, het dorp naast Peniche, is voor beginnende surfers echt de place to be, in de zomer zie je daar niks anders. Sao Martinho is dan weer een baai waar amper een golf te zien is en waar het ook veilig is voor kleine kinderen, want die oceaan is dan wel machtig prachtig, ze is ook erg gevaarlijk… Hoe gevaarlijk ze kan zijn zie je vooral in Nazaré, waar je de hoogste golven van Europa en zelfs ter wereld kan bewonderen. Een geweldig gezicht, maar je moet dan wel in de wintermaanden komen wanneer de ‘big wave surfers’ er hun speelterrein van maken, want in de zomer valt er minder te zien. Nazaré zelf is wel erg gezellig om te vertoeven en als je er eens passeert, bestel dan zeker iets lekkers aan het kraam van Le Petit Chef Belge! Hij bakt de lekkerste frietjes 😉

De Zilverkust kent minder toerisme dan het Zuiden en daar is een reden voor. In de zomer kan de zeemist erg hardnekkig zijn, waardoor de hele kust onder een grijs wolkendek ligt. Misschien ligt daar de oorsprong van de naam wel? Als iemand daarop het antwoord weet, mag je dat altijd in een reactie vertellen.

Andere plaatsen die de moeite van het bezoeken zijn: Óbidos, een prachtige middeleeuwse stad, Foz do Arelho met zijn lagune, het klooster van Alcobaça, de thermale bronnen van Caldas da Rainha…

Praktisch

Een nadeel van deze regio is dat er geen Engelstalige International Schools zijn. Tenminste, er is er één (1) en dat is CLIC, in Marinha Grande. Vanuit Peniche is dat een uur rijden, dus niet zo interessant. Mede daarom besloten wij om iets meer in de richting van Nazaré te gaan wonen, wat op een half uur komt enkele reis. Zo blijft het voor ons haalbaar. Natuurlijk zijn er vele andere opties om je kind naar school te sturen, ofwel kies je voor een gewone Portugese (middelbare) school, of voor een privé-school zoals die van Caldas da Rainha, maar dan moet je kind natuurlijk ook meteen Portugees praten. In ons geval was dat moeilijker, omdat onze dochter al naar het 1e middelbaar (groep 7/Form 7) ging. De overstap van de lagere school naar de middelbare is al zo groot, dat we haar dat niet ook nog eens in het Portugees wilden laten doen. Als je kinderen wat jonger zijn, zou ik dat wel doen.

De school is een van de vele dingen die je moet regelen als je emigreert. Verder is nog belangrijk om te weten dat:

• In Portugal zeer weinig aan lange termijn verhuur wordt gedaan en dit dus niet zo makkelijk te vinden is. Kopen is makkelijker.
• Je je eigen wagen mag importeren zonder de (zeer hoge) import tax te betalen als de wagen minstens 1 jaar op jouw naam staat. Je moet dit ook binnen het jaar na aankomst in Portugal doen.
• Je zo snel mogelijk een NIF nummer moet aanvragen, dit is een fiscaal nummer dat je bij elke aankoop die je doet mag meedelen (zelfs de boodschappen in de supermarkt) zodat je hierop fiscaal voordeel kan genieten.
• Je ook zo snel mogelijk een attest van residentie moet aanvragen, een bewijs dat je permanent in Portugal woont op een vast adres, dit heb je nodig om een bankrekening te openen bijvoorbeeld.
• Alles lang duurt 🙂 geduld is een schone zaak

Covid-19 in Portugal

We hadden een beetje pech, al zien we dat niet zo, dat we vlak voor de start van het virus naar hier verhuisden. Met pech bedoel ik dan dat we nu, een jaar later, nog steeds geen familie en vrienden op bezoek kregen hier. En dat is jammer. Maar anderzijds waren we tijdens de eerste lockdown van Maart 2020 ontzettend blij dat we hier woonden en elke dag aan zee konden gaan wandelen om onze zorgen weg te laten waaien. Ook gingen de cijfers hier veel minder hard omhoog dan in ons vaderland België.

Op dit moment zitten we in Portugal in een tweede lockdown die er gekomen is na Kerst, toen de maatregelen versoepeld werden. Erg jammer, want men deed het hier echt goed, maar ja. In het algemeen worden de maatregelen hier goed opgevolgd. De enige plaatsen waar meer risico ligt, zijn grote steden zoals Lissabon en Porto en dat zie je ook aan de cijfers. De Zilverkust blijft nog steeds grotendeels gevrijwaard, gelukkig. Op deze site kan je gedetailleerde info vinden.

Ik ben blij dat we december 2019 de stap gezet hebben, want eerlijk: tijdens de Corona crisis zou ik dit niet aangedurfd hebben.

Heb jij grote plannen? Is emigreren een droom? Laat dan in de reacties even weten waarheen.

Succes!

X Lzy Brd